De ouderschapsbrochure ofwel " De juridische gids over ouderschap voor holebi's en transgenders gaat pas in 2011 in herdruk. Lees hem op http://www.cavaria.be/ online.
of check toch nog even in het Roze Huis of er nog een exemplaar ligt.
Via meemoeders@telenet.be bezorgen we ze via PDF.
woensdag 24 november 2010
woensdag 3 november 2010
OPROEP MEDEWERKING ONDERZOEK
Informatiebehoefte van zwangere en pas bevallen lesbische koppels
Het onderzoek gaat op zoek naar problemen/moeilijkheden op wettelijk, maatschappelijk, sociaal en psycho-emotioneel gebied die zich voordoen tijdens de zwangerschap, na de bevalling en in de periode tot aan adoptie door de meemoeder. Door het in kaart brengen van deze problemen kunnen aandachtspunten en aanbevelingen geformuleerd worden waardoor de vroedvrouw zorg kan verlenen die voldoet aan de wensen van zwangere en pas bevallen lesbische koppels.
Deze studie, die uitgaat van expertisecentrum kraamzorg ‘De Kraamvogel’ Antwerpen ism Universiteit Antwerpen, zoekt lesbische koppels die minimum 10 weken en maximum 2 jaar geleden bevallen zijn. Het koppel zal een vragenlijst invullen die uit twee delen bestaat. Het eerste deel mag door beide partners samen ingevuld worden, het tweede deel is bestemd voor de meemoeder. De vragenlijst wordt toegestuurd in februari 2011 en het invullen zal ongeveer 10 minuten duren.
Wilt u ons helpen bij het invullen van de vragenlijst of wilt u meer informatie?
Contacteer
Annemie Jacobs
Student master Verpleegkunde & Vroedkunde
Universiteit Antwerpen
annemie.jacobs@student.ua.ac.beof 0498/15.63.61.
Voor het maken van concrete afspraken zal ook via e-mail of telefonisch gecommuniceerd worden.
Informatiebehoefte van zwangere en pas bevallen lesbische koppels
Het onderzoek gaat op zoek naar problemen/moeilijkheden op wettelijk, maatschappelijk, sociaal en psycho-emotioneel gebied die zich voordoen tijdens de zwangerschap, na de bevalling en in de periode tot aan adoptie door de meemoeder. Door het in kaart brengen van deze problemen kunnen aandachtspunten en aanbevelingen geformuleerd worden waardoor de vroedvrouw zorg kan verlenen die voldoet aan de wensen van zwangere en pas bevallen lesbische koppels.
Deze studie, die uitgaat van expertisecentrum kraamzorg ‘De Kraamvogel’ Antwerpen ism Universiteit Antwerpen, zoekt lesbische koppels die minimum 10 weken en maximum 2 jaar geleden bevallen zijn. Het koppel zal een vragenlijst invullen die uit twee delen bestaat. Het eerste deel mag door beide partners samen ingevuld worden, het tweede deel is bestemd voor de meemoeder. De vragenlijst wordt toegestuurd in februari 2011 en het invullen zal ongeveer 10 minuten duren.
Wilt u ons helpen bij het invullen van de vragenlijst of wilt u meer informatie?
Contacteer
Annemie Jacobs
Student master Verpleegkunde & Vroedkunde
Universiteit Antwerpen
annemie.jacobs@student.ua.ac.beof 0498/15.63.61.
Voor het maken van concrete afspraken zal ook via e-mail of telefonisch gecommuniceerd worden.
vrijdag 11 juni 2010
OUDERSCHAPSPLAN
In de zoektocht om meer bewijs voor het ouderschap vanaf het begin stuitte ik op de verplichting in Nederland om bij scheiding een ouderschapsplan op te maken. Elk facet van gezag,verblijf, overleg en omgang wordt in een contractvorm gegoten voordat de scheiding wordt uitgesproken. Dit plan inspireerde tot een ouderschapsplan voor lesbische moeders, niet als scheidingsdocument maar als startovereenkomst. Bij lesbisch meemoederschap is het zwakke punt dat je "geestelijk DNA" niet te traceren is. Uiteraard wel door geboortekaartjes, bezoek gynaecoloog of fertiliteitskliniek maar daar blijft het dan ook bij. Bij de aangifte van het kind wordt je zelfs genegeerd en tot het tijdstip dat de jeugdrechter de adoptie uitspreekt ben je enkel een partner en geen ouder. Dit rechtsvacuüm van bijna 1 jaar door de adoptieprocedure is bij de koppels die hun relatie zagen stranden dramatisch geëindigd. Natuurlijk moet de wetgeving omtrent erkenning er komen, maar intussen verliezen kinderen hun rechten en zijn beide moeders de dupe van die samenwoningsclausule. Een element hierin kan deze overeenkomst zijn. Ze kan opgemaakt worden vanaf echt prille begin of waarom niet alsnog opmaken? Het geeft een aantal cruciale zaken aan voor nu en later. Doe het voor de gemoedsrust voor beiden en voor de toekomst van je kinderen. Het zal wel niet alle bewijskracht hebben voor de rechtbank, maar het geeft minstens de intenties weer die beiden hebben. Gebruik het zoals het is of pas het aan naar eigen behoefte. Maak de dingen bespreekbaar zolang je "on speaking terms" bent!
Ouderschapsplan
De ondergetekenden, wonende te XXXX aan de XXXXX 1 hierna te noemen de vrouw X , en De vrouw Y wonende te XXX aan de xxxlaan 2 hierna te noemen de XXXX, gaan de volgende overeenkomst aan:
· Beiden wensen een duurzame relatie aan te gaan en wensen een familie te stichten, ze zullen hiertoe beroep doen op medisch begeleide voortplantingstechnieken.
· met betrekking tot de verzorging en opvoeding van hun gewenste kinderen die binnen deze relatie geboren zullen worden
· van het op ....... 19../20.. te XXXX binnen hun huwelijk/ wettelijke samenwoonst/ samenwoonst geboren kind, XXXXX het volgende overeen.
1. Verzorging en opvoeding Partijen zijn van mening dat het in het belang is van hun (toekomstige) kinderen dat zij gezamenlijk belast blijven met het gezag over hen.
2. De kinderen zullen bij de vrouw xxx woonachtig zijn. Het verblijfsrecht wordt gedeeld (bilocatie) Met betrekking tot de verdeling van de kosten van verzorging en opvoeding hebben zij de navolgende regelingen getroffen.
2 Kinderalimentatie
2.1 De partners zullen geen bijdrage in de kosten van verzorging en opvoeding van de kinderen aan de andere partner betalen, zij zullen gezamenlijk instaan voor alle kosten na aftrek van elke wettelijke kindertoelage. 2.2 De bijdrage ten behoeve van de kind (eren) zal minstens jaarlijks door beiden op een kindrekening gestort worden en in overleg beheerd en besteed in functie van de noodwendigheden.
3 Omgangsregeling
3.1 De partijen komen de navolgende omgangsregeling met de kinderen wenselijk voor: van zondag 19 uur tot zondag 19 uur even /oneven week (bilocatieregeling) - Partijen zullen tijdig overleg plegen voor ( minstens voor 1 maart) de verdeling tijdens de grote vakantie en de regelingen voor paas- kerstvakantie.
- Beide partners streven ernaar het contact met de andere partner te stimuleren in het belang van de rechten van het kind.
- Indien een der partners moeilijkheden heeft met het nakomen van het omgangsrecht ten gunste van de andere partner zal de onttrekkende ouder op haar kosten onmiddellijk een mediator/bemiddelaar/omgangsbuddy aanstellen.
- Het omgangsrecht zoals voorzien dient gewaarborgd te worden, op straffe van onmiddellijke rechtbankprocedure.
3.2 Elk draagt de kosten van bovenstaande omgangsregeling en maakt geen aanspraak op mindering van de kindrekening bij tijdelijke/definitieve uitbreiding van de omgang. 3.3 Afspraken inzake het verstrekken van informatie aan en raadpleging door beide partijen inzake belangrijke aangelegenheden betreffende de kinderen. Elke keuze wordt overlegd bijv. scholing, medische behandeling, religieuze beslissingen enz.
4. De kinderen zullen over de afspraken en mogelijke wijzigingen gehoord worden vanaf 6 jaar tot 18 jaar. Partijen spreken af dat zij deze overeenkomst in geval van scheiding zullen hechten aan het echtscheidingsverzoek waarbij aan de rechtbank zal worden verzocht deze te hechten aan de echtscheidingsbeschikking.
De rechter zal in geval van scheiding het huidige ouderschapsplan toetsen.
Aldus overeengekomen te XXXXX, ..... 20xxvrouw x vrouw Y
handtekeningen
Ouderschapsplan
De ondergetekenden, wonende te XXXX aan de XXXXX 1 hierna te noemen de vrouw X , en De vrouw Y wonende te XXX aan de xxxlaan 2 hierna te noemen de XXXX, gaan de volgende overeenkomst aan:
· Beiden wensen een duurzame relatie aan te gaan en wensen een familie te stichten, ze zullen hiertoe beroep doen op medisch begeleide voortplantingstechnieken.
· met betrekking tot de verzorging en opvoeding van hun gewenste kinderen die binnen deze relatie geboren zullen worden
· van het op ....... 19../20.. te XXXX binnen hun huwelijk/ wettelijke samenwoonst/ samenwoonst geboren kind, XXXXX het volgende overeen.
1. Verzorging en opvoeding Partijen zijn van mening dat het in het belang is van hun (toekomstige) kinderen dat zij gezamenlijk belast blijven met het gezag over hen.
2. De kinderen zullen bij de vrouw xxx woonachtig zijn. Het verblijfsrecht wordt gedeeld (bilocatie) Met betrekking tot de verdeling van de kosten van verzorging en opvoeding hebben zij de navolgende regelingen getroffen.
2 Kinderalimentatie
2.1 De partners zullen geen bijdrage in de kosten van verzorging en opvoeding van de kinderen aan de andere partner betalen, zij zullen gezamenlijk instaan voor alle kosten na aftrek van elke wettelijke kindertoelage. 2.2 De bijdrage ten behoeve van de kind (eren) zal minstens jaarlijks door beiden op een kindrekening gestort worden en in overleg beheerd en besteed in functie van de noodwendigheden.
3 Omgangsregeling
3.1 De partijen komen de navolgende omgangsregeling met de kinderen wenselijk voor: van zondag 19 uur tot zondag 19 uur even /oneven week (bilocatieregeling) - Partijen zullen tijdig overleg plegen voor ( minstens voor 1 maart) de verdeling tijdens de grote vakantie en de regelingen voor paas- kerstvakantie.
- Beide partners streven ernaar het contact met de andere partner te stimuleren in het belang van de rechten van het kind.
- Indien een der partners moeilijkheden heeft met het nakomen van het omgangsrecht ten gunste van de andere partner zal de onttrekkende ouder op haar kosten onmiddellijk een mediator/bemiddelaar/omgangsbuddy aanstellen.
- Het omgangsrecht zoals voorzien dient gewaarborgd te worden, op straffe van onmiddellijke rechtbankprocedure.
3.2 Elk draagt de kosten van bovenstaande omgangsregeling en maakt geen aanspraak op mindering van de kindrekening bij tijdelijke/definitieve uitbreiding van de omgang. 3.3 Afspraken inzake het verstrekken van informatie aan en raadpleging door beide partijen inzake belangrijke aangelegenheden betreffende de kinderen. Elke keuze wordt overlegd bijv. scholing, medische behandeling, religieuze beslissingen enz.
4. De kinderen zullen over de afspraken en mogelijke wijzigingen gehoord worden vanaf 6 jaar tot 18 jaar. Partijen spreken af dat zij deze overeenkomst in geval van scheiding zullen hechten aan het echtscheidingsverzoek waarbij aan de rechtbank zal worden verzocht deze te hechten aan de echtscheidingsbeschikking.
De rechter zal in geval van scheiding het huidige ouderschapsplan toetsen.
Aldus overeengekomen te XXXXX, ..... 20xxvrouw x vrouw Y
handtekeningen
dinsdag 8 juni 2010
Toch een keuze?
Als holebi maak je geen keuze voor je geaardheid, maar je kan wel kiezen voor degenen, die daarvoor respect tonen. Ik kreeg het beleidsplan van sp.a onder ogen waar heel concrete doelstellingen staan die ik apprecieer! Een snelle tour via de websites gaf toch een beeld hoe roze de politiek kan worden! Bij de meeste partijen vond ik niets terug, op de website van Elke Tindemans zijn wel de homovriendelijke politici vernoemd van CD&V, spijtig dat het maar een handjevol is. Dit is natuurlijk maar één aspect van het beleid maar voor sommigen is dit wel een halszaak! Doe er je voordeel mee!
Groen!
In het kader van de Pride, op de website Groen!:
“Groen! doet mee aan de Gaypride te Brussel en toont hiermee aan dat de partij de standpunten van de Pride onderschrijft. De voorbije legislatuur heeft Groen! heel wat wetsvoorstellen ingediend om het ouderschap voor holebi’s te normaliseren en adoptie te vereenvoudigen. Holebi’s hebben een even grote kinderwens als hetero’s. Groen! wil dat iedereen gelijke kansen heeft, ook wat de kinderwens betreft.
Een vrouwenkoppel dat kinderen wilt, stuit nog steeds op heel wat praktische obstakels. De meemoeder moet zich aanmelden als iemand die een adoptie wil aanvragen. Zo’n procedure kan een hele tijd aanslepen en plaatst de meemoeder voor heel wat onzekerheid. In de feiten zou dit veel makkelijker kunnen, namelijk door lesbiennekoppels het recht toe te kennen om de kinderen te erkennen zoals bij hetero’s gebeurt. Dat zou een eind maken aan de schizofrene situatie waarbij de meemoeder vandaag wacht op een adoptietoelating terwijl ze al dagelijks instaat voor het kind.
Groen! heeft ook een voorstel ingediend dat ouderschapsverlof opentrekt naar partners van het gelijke geslacht. Meyrem Almaci: “Het wetsvoorstel biedt een constructieve oplossing voor een oud zeer. Het heeft als doelstelling om het zogenaamde vaderschapsverlof van 10 dagen, officieel ‘verlof bij geboorte’, onder bepaalde voorwaarden ook toe te kennen aan een partner van hetzelfde geslacht, in praktijk de meemoeders, de lesbische partners van de biologische moeder van het kind.”
sp.a
Beleidsnota punt 29 van de 71 beleidsdoelstellingen:
Kinderen hebben een veilige,stabiele en beschermende omgeving nodig om zich te kunnen hechten. Wanneer ouders dit, ondanks ondersteuning en begeleiding, niet meer kunnen bieden, zoeken we binnen de familie of omgeving. Wanneer ook dit geen optie is, verdient
pleegzorg de voorkeur boven een plaats in een instelling. sp.a trekt het aantal dagen
pleegzorgverlof op, en doet dat per pleegkind in plaats van per pleeggezin. We verhogen de dagvergoeding. Wij maken werk van een geslachtsneutraal ouderverlof in de plaats van het vaderschapsverlof. We lossen de problemen rond het adoptieverlof voor holebi’s op en maken het mogelijk voor meemoeders om hun kindje te erkennen, net zoals papa’s dat kunnen.
Open VLD
Onder de kop ‘De strijd is nog niet gestreden’ staat het volgende over de Pride op de website
Ook dit jaar stapte een ruime delegatie van Open Vld mee in de Belgian Pride. “Dit raakt de essentie waar liberalen voor staan: jezelf kunnen zijn en je leven organiseren zoals je het zelf wil,” zegt partijvoorzitter Alexander De Croo.
“Onze partij loopt al jarenlang mee. De afgelopen jaren hebben we heel wat verwezenlijkt. Denk maar aan het homohuwelijk en adoptie voor holebi-koppels. We zijn fier op wat we verwezenlijkt hebben. Maar we zijn hier vandaag vooral omdat de strijd nog niet gestreden is,” aldus Alexander De Croo.De Pride raakt aan de kern waar liberalen voor staan. De Croo: “het recht van het individu om zijn of haar leven te organiseren zoals hij of zij het zelf wil. Om je uit te drukken zoals je het zelf wil.”Hoewel wettelijk heel wat geregeld is, zijn er in de praktijk nog heel wat obstakels. “Het is vandaag wettelijk mogelijk voor holebi-koppels om kinderen te adopteren, toch blijft de adoptie-procedure in de praktijk erg moeilijk. Bij heel wat organisaties is er een conservatieve manier van werken. Dat moet je blijven aan de kaak stellen.”“We moeten ervoor zorgen dat de wetgeving in de praktijk ook echt wordt toegepast. Het wettelijk kader is gecreëerd, maar er is nog heel veel te doen in de praktijk,” aldus Alexander De Croo.
Als holebi maak je geen keuze voor je geaardheid, maar je kan wel kiezen voor degenen, die daarvoor respect tonen. Ik kreeg het beleidsplan van sp.a onder ogen waar heel concrete doelstellingen staan die ik apprecieer! Een snelle tour via de websites gaf toch een beeld hoe roze de politiek kan worden! Bij de meeste partijen vond ik niets terug, op de website van Elke Tindemans zijn wel de homovriendelijke politici vernoemd van CD&V, spijtig dat het maar een handjevol is. Dit is natuurlijk maar één aspect van het beleid maar voor sommigen is dit wel een halszaak! Doe er je voordeel mee!
Groen!
In het kader van de Pride, op de website Groen!:
“Groen! doet mee aan de Gaypride te Brussel en toont hiermee aan dat de partij de standpunten van de Pride onderschrijft. De voorbije legislatuur heeft Groen! heel wat wetsvoorstellen ingediend om het ouderschap voor holebi’s te normaliseren en adoptie te vereenvoudigen. Holebi’s hebben een even grote kinderwens als hetero’s. Groen! wil dat iedereen gelijke kansen heeft, ook wat de kinderwens betreft.
Een vrouwenkoppel dat kinderen wilt, stuit nog steeds op heel wat praktische obstakels. De meemoeder moet zich aanmelden als iemand die een adoptie wil aanvragen. Zo’n procedure kan een hele tijd aanslepen en plaatst de meemoeder voor heel wat onzekerheid. In de feiten zou dit veel makkelijker kunnen, namelijk door lesbiennekoppels het recht toe te kennen om de kinderen te erkennen zoals bij hetero’s gebeurt. Dat zou een eind maken aan de schizofrene situatie waarbij de meemoeder vandaag wacht op een adoptietoelating terwijl ze al dagelijks instaat voor het kind.
Groen! heeft ook een voorstel ingediend dat ouderschapsverlof opentrekt naar partners van het gelijke geslacht. Meyrem Almaci: “Het wetsvoorstel biedt een constructieve oplossing voor een oud zeer. Het heeft als doelstelling om het zogenaamde vaderschapsverlof van 10 dagen, officieel ‘verlof bij geboorte’, onder bepaalde voorwaarden ook toe te kennen aan een partner van hetzelfde geslacht, in praktijk de meemoeders, de lesbische partners van de biologische moeder van het kind.”
sp.a
Beleidsnota punt 29 van de 71 beleidsdoelstellingen:
Kinderen hebben een veilige,stabiele en beschermende omgeving nodig om zich te kunnen hechten. Wanneer ouders dit, ondanks ondersteuning en begeleiding, niet meer kunnen bieden, zoeken we binnen de familie of omgeving. Wanneer ook dit geen optie is, verdient
pleegzorg de voorkeur boven een plaats in een instelling. sp.a trekt het aantal dagen
pleegzorgverlof op, en doet dat per pleegkind in plaats van per pleeggezin. We verhogen de dagvergoeding. Wij maken werk van een geslachtsneutraal ouderverlof in de plaats van het vaderschapsverlof. We lossen de problemen rond het adoptieverlof voor holebi’s op en maken het mogelijk voor meemoeders om hun kindje te erkennen, net zoals papa’s dat kunnen.
Open VLD
Onder de kop ‘De strijd is nog niet gestreden’ staat het volgende over de Pride op de website
Ook dit jaar stapte een ruime delegatie van Open Vld mee in de Belgian Pride. “Dit raakt de essentie waar liberalen voor staan: jezelf kunnen zijn en je leven organiseren zoals je het zelf wil,” zegt partijvoorzitter Alexander De Croo.
“Onze partij loopt al jarenlang mee. De afgelopen jaren hebben we heel wat verwezenlijkt. Denk maar aan het homohuwelijk en adoptie voor holebi-koppels. We zijn fier op wat we verwezenlijkt hebben. Maar we zijn hier vandaag vooral omdat de strijd nog niet gestreden is,” aldus Alexander De Croo.De Pride raakt aan de kern waar liberalen voor staan. De Croo: “het recht van het individu om zijn of haar leven te organiseren zoals hij of zij het zelf wil. Om je uit te drukken zoals je het zelf wil.”Hoewel wettelijk heel wat geregeld is, zijn er in de praktijk nog heel wat obstakels. “Het is vandaag wettelijk mogelijk voor holebi-koppels om kinderen te adopteren, toch blijft de adoptie-procedure in de praktijk erg moeilijk. Bij heel wat organisaties is er een conservatieve manier van werken. Dat moet je blijven aan de kaak stellen.”“We moeten ervoor zorgen dat de wetgeving in de praktijk ook echt wordt toegepast. Het wettelijk kader is gecreëerd, maar er is nog heel veel te doen in de praktijk,” aldus Alexander De Croo.
woensdag 12 mei 2010
Wat wil een clandestiene moeder nu eigenlijk?
In het Nekkersdal te Brussel gaven we vandaag onderstaande tekst ter inspiratie voor een mogelijk wetsvoorstel.
De aanwezige politici waren Jan Roegiers sp.a, Bruno De Lille Groen!, Piet De Bruyn, woordvoerder minister Muyters N-VA, Sonja Becq CD&V, senator Elke Tindemans CD&V en Ilona De Coster parlementair medewerkster.
Sven Pichal was de moderator. De politici zijn wel degelijk allen met deze thematiek bezig en soms zelfs individueel betrokken. Er werden standpunten geuit over ouderschap bij vrouwen, mannen, buitenlandse /binnenlandse adoptie en de problematiek rond de huidige knelpunten waaronder regularisatie zoals bij de clandestiene moeders.
Het werd zowaar een ronde tafelgesprek met veel interactie en hopelijk veel gevolg na de verkiezingen!
Wat wil een clandestiene moeder nu eigenlijk?
…dat iedere meemoeder vanaf het begin ouderlijke rechten heeft
en dat onze kinderen recht op verzorging en bescherming hebben!
Daarom zijn er nu politici met lef nodig die via wetgeving de voorwaarden en procedures kunnen preciseren voor het waarborgen van dit basisrecht.
het kind een wettige status geven vanaf de geboorte binnen het vrouwengezin, met twee ouders in plaats van het huidige éénoudergezin. Indien er een ouderschapsproject, ouderschapsplan is dient dit om de intenties weer te geven van betrokkenen (bekende donor inbegrepen). Bij KID kan de weerslag van het onderzoek onderdeel uitmaken van dit plan. Het ouderlijk gezag dient in te gaan ten laatste bij de geboorte of de aangifte ervan. Dit kan van rechtswege zijn of via aangifte. Het voorwaardelijk traject via adoptie wat tijdsrovend is, duur voor overheden, justitie en betrokkenen kan behouden blijven als alternatief. Iedere meemoeder vervult immers nu voorlopig, te clandestien, haar rol tot het vonnis van de jeugdrechter valt.
onbetwistbaar ouderschap, de rechten en plichten (zorg, onderhoud, bescherming, erfrecht enz.) zijn bindend voor de wens- of meemoeder die aan de basis ligt van de verwekking, die ze genetisch niet kan bewijzen. Vanwege de samenwoningsvereiste kunnen enkel nieuwe relaties de kans nemen om te adopteren, of zelfs vaderschap erkennen. De huidige rechten zijn die van derden naar analogie met de rechten van grootouders, een juridisch statuut als meemoeder of juridische moeder (vs geboortemoeder) moet de sociale werkelijkheid beter benaderen. Het recht op een gezinsleven garanderen (voor moeders én kinderen). Latere relaties van de ex-partners dienen ook een plaats te krijgen in hun zorgende rol als zorgfiguur (geen zorgouder), de affectieve band is daar immers ook van toepassing.
ouderschapsplan is een voorakkoord die alle factoren van betekenis in de prenatale fase herneemt. Deze bedoelingen kunnen via dit akkoord getraceerd worden indien er scheiding plaatsvindt. Dit akkoord is het vertrekpunt en dient als zodanig gewettigd te kunnen worden.
de rechter moet het akkoord van ouders volgen, geen traditionele rollenpatronen, geen eigen vooroordelen toelaten, geen eigen interpretatie van het belang. De interpretatie van 375 bis en het interfereren met de ouderlijke rechten zorgen voor een willekeur. Geen waardeoordeel, naar analogie met hetero, behalve in bewijsbaar nadeel van het kind.
omgangsrecht moet altijd gewaarborgd zijn, het recht op persoonlijk contact moet een eigen recht van het kind zijn en zelfs primeren op de verstandhouding van de ex-partners. Het kind moet centraal staan in alle relaties. Het weigeren van contact, omgang in hetero scheidingszaken per jaar leidt tot duizenden gevallen van vervreemding per jaar én tot de vraag naar snelrecht en bemiddeling omdat dit conflictversterkend werkt. Hoeveel te meer bij vrouwen met een zwakkere rechtspositie?
gelijke behandeling en gelijke rechten voor kinderen in vrouwengezinnen. Gelijke criteria dus verblijfsco-ouderschap. De ongelijkheid tussen lesbische moeders, meemoeders van “voor en na de wet stiefouderadoptie in 2006” dient uitgewist te worden via regularisatie. Het” niet samenwonen, niet lang genoeg samenwonen, niet meer samenwonen” is actueel een uitsluitinggrond voor adoptie. Bij de erkenningpiste dient die “wilsovereenstemming vanaf het begin” ook om die erkenning te regulariseren via de rechter. Voor het kind, de biologische moeder zowel als de meemoeder is er zo blijvend ouderschap.
De rechten van het kind dienen gerespecteerd worden, dit is ook een taak van de staat (art.3.2 IVRK)Het Verdrag van Den Haag art. 13 bis tegen vervreemding. BW art. 319§3 IVRK art. 5 Artikel 11 van de Grondwet.
In het Nekkersdal te Brussel gaven we vandaag onderstaande tekst ter inspiratie voor een mogelijk wetsvoorstel.
De aanwezige politici waren Jan Roegiers sp.a, Bruno De Lille Groen!, Piet De Bruyn, woordvoerder minister Muyters N-VA, Sonja Becq CD&V, senator Elke Tindemans CD&V en Ilona De Coster parlementair medewerkster.
Sven Pichal was de moderator. De politici zijn wel degelijk allen met deze thematiek bezig en soms zelfs individueel betrokken. Er werden standpunten geuit over ouderschap bij vrouwen, mannen, buitenlandse /binnenlandse adoptie en de problematiek rond de huidige knelpunten waaronder regularisatie zoals bij de clandestiene moeders.
Het werd zowaar een ronde tafelgesprek met veel interactie en hopelijk veel gevolg na de verkiezingen!
Wat wil een clandestiene moeder nu eigenlijk?
…dat iedere meemoeder vanaf het begin ouderlijke rechten heeft
en dat onze kinderen recht op verzorging en bescherming hebben!
Daarom zijn er nu politici met lef nodig die via wetgeving de voorwaarden en procedures kunnen preciseren voor het waarborgen van dit basisrecht.
het kind een wettige status geven vanaf de geboorte binnen het vrouwengezin, met twee ouders in plaats van het huidige éénoudergezin. Indien er een ouderschapsproject, ouderschapsplan is dient dit om de intenties weer te geven van betrokkenen (bekende donor inbegrepen). Bij KID kan de weerslag van het onderzoek onderdeel uitmaken van dit plan. Het ouderlijk gezag dient in te gaan ten laatste bij de geboorte of de aangifte ervan. Dit kan van rechtswege zijn of via aangifte. Het voorwaardelijk traject via adoptie wat tijdsrovend is, duur voor overheden, justitie en betrokkenen kan behouden blijven als alternatief. Iedere meemoeder vervult immers nu voorlopig, te clandestien, haar rol tot het vonnis van de jeugdrechter valt.
onbetwistbaar ouderschap, de rechten en plichten (zorg, onderhoud, bescherming, erfrecht enz.) zijn bindend voor de wens- of meemoeder die aan de basis ligt van de verwekking, die ze genetisch niet kan bewijzen. Vanwege de samenwoningsvereiste kunnen enkel nieuwe relaties de kans nemen om te adopteren, of zelfs vaderschap erkennen. De huidige rechten zijn die van derden naar analogie met de rechten van grootouders, een juridisch statuut als meemoeder of juridische moeder (vs geboortemoeder) moet de sociale werkelijkheid beter benaderen. Het recht op een gezinsleven garanderen (voor moeders én kinderen). Latere relaties van de ex-partners dienen ook een plaats te krijgen in hun zorgende rol als zorgfiguur (geen zorgouder), de affectieve band is daar immers ook van toepassing.
ouderschapsplan is een voorakkoord die alle factoren van betekenis in de prenatale fase herneemt. Deze bedoelingen kunnen via dit akkoord getraceerd worden indien er scheiding plaatsvindt. Dit akkoord is het vertrekpunt en dient als zodanig gewettigd te kunnen worden.
de rechter moet het akkoord van ouders volgen, geen traditionele rollenpatronen, geen eigen vooroordelen toelaten, geen eigen interpretatie van het belang. De interpretatie van 375 bis en het interfereren met de ouderlijke rechten zorgen voor een willekeur. Geen waardeoordeel, naar analogie met hetero, behalve in bewijsbaar nadeel van het kind.
omgangsrecht moet altijd gewaarborgd zijn, het recht op persoonlijk contact moet een eigen recht van het kind zijn en zelfs primeren op de verstandhouding van de ex-partners. Het kind moet centraal staan in alle relaties. Het weigeren van contact, omgang in hetero scheidingszaken per jaar leidt tot duizenden gevallen van vervreemding per jaar én tot de vraag naar snelrecht en bemiddeling omdat dit conflictversterkend werkt. Hoeveel te meer bij vrouwen met een zwakkere rechtspositie?
gelijke behandeling en gelijke rechten voor kinderen in vrouwengezinnen. Gelijke criteria dus verblijfsco-ouderschap. De ongelijkheid tussen lesbische moeders, meemoeders van “voor en na de wet stiefouderadoptie in 2006” dient uitgewist te worden via regularisatie. Het” niet samenwonen, niet lang genoeg samenwonen, niet meer samenwonen” is actueel een uitsluitinggrond voor adoptie. Bij de erkenningpiste dient die “wilsovereenstemming vanaf het begin” ook om die erkenning te regulariseren via de rechter. Voor het kind, de biologische moeder zowel als de meemoeder is er zo blijvend ouderschap.
De rechten van het kind dienen gerespecteerd worden, dit is ook een taak van de staat (art.3.2 IVRK)Het Verdrag van Den Haag art. 13 bis tegen vervreemding. BW art. 319§3 IVRK art. 5 Artikel 11 van de Grondwet.
Hierbij integraal het wetsvoorstel van Guy Swennen SP.A , wat verzonden is naar de commissie justitie. Dit is weer een belangrijke stap in de goede richting!we wachten vol spanning af !
4-1637/1
4-1637/1
Belgische Senaat
ZITTING 2009-2010
4 FEBRUARI 2010
Wetsvoorstel tot wijziging van het Burgerlijk Wetboek, ter regeling van de vaststelling van het lesbisch meemoederschap
(Ingediend door de heer Guy Swennen)
TOELICHTING
Wij leven in een snel evoluerende maatschappij. Waar tot diep in de vorige eeuw het huwelijk de dominante samenlevingsvorm was, is het belang van dit instituut langzaam maar zeker afgekalfd. Vandaag kennen we een enorme variëteit aan samenleefvormen : alleenstaanden, eenoudergezinnen, samenwonenden, al dan niet van hetzelfde geslacht, nieuw- en anderssamengestelde gezinnen, gehuwden, enz.
Het Burgerlijk Recht dat wij vandaag kennen is evenwel nog in belangrijke mate afgestemd op het klassieke gezin en beantwoordt bijgevolg niet aan de maatschappelijke realiteit. Dat is ten andere overduidelijk gebleken uit de hoorzittingen rond de openstelling van adoptie voor holebikoppels, wetswijziging die intussen in beide Kamers van het Parlement aangenomen is. Inzonderheid de problematiek van de zogenaamde zorgouder is daarbij uitvoerig toegelicht. Veelal staat die zorgouder, dit is de (al dan niet nieuwe) partner van de biologische ouder van het kind, inderdaad zo goed als rechteloos (ten aanzien van het kind) indien de biologische ouder overlijdt of indien tussen de partners problemen rijzen en/of een scheiding volgt. Maar het belangrijkste is uiteraard het recht van het kind op een blijvende volwaardige band met beide ouders, ook na de scheiding.
Naar Belgisch recht ontstaan of bestaan immers alleen rechten en plichten tussen kind en ouder indien er tussen beiden een afstammingsband is, behoudens het omgangsrecht dat kan bekomen worden op basis van het bewijs van een affectieve band, wat dan zo goed als automatisch een procedure vergt met onzekere afloop. Enkel de afstammingsband genereert dus per definitie rechten en plichten. Die band wordt vastgesteld bij de geboorte van het kind en berust ietwat schematisch voorgesteld op de biologische werkelijkheid : het kind stamt af van de moeder die het gebaard heeft (daarover kan nauwelijks betwisting bestaan) en de vader of man die de moeder bevrucht heeft (waarover al meer betwisting kan rijzen).
Bij nieuwsamengestelde gezinnen bestaat die afstammingsband met het kind niet ten aanzien van de nieuwe partner van de ouder. In die gezinnen staat de partner van de vader of moeder in de praktijk wel mee in voor de opvoeding van het kind en oefent in de praktijk mee het ouderlijk gezag uit. Hij of zij is dus letterlijk een « zorgende ouder ». Deze feitelijke situatie heeft echter geen juridische onderbouw. Als de partners uit elkaar gaan of de biologische ouder overlijdt, wordt de band tussen de meeouder en het kind letterlijk doorgeknipt. De meeouder kan geen rechten ten aanzien van het kind laten gelden (hoederecht, bezoekrecht, ...) en ook omgekeerd kan het kind geen rechten jegens de meeouder laten gelden (zoals bijvoorbeeld onderhoudsgeld).
Met die uitgangspunten heeft de indiener van huidig wetsvoorstel in het verleden een poging genomen om de positie van de meeouder, ook wel zorgouder genoemd, ongeacht diens geslacht of burgerlijke staat, in de wetgeving te verankeren. Daarvoor verwijzen wij naar de wetsvoorstellen S. 4-360/1 [wetsvoorstel houdende invoering van de wettelijke zorgouderschapsakte] en S. 4-359/1 [wetsvoorstel houdende invoering van basisbepalingen voor het zorgouderschap] van 6 november 2007.
Die voorstellen zijn een herneming van de voorstellen tijdens vorige zittingsperiode ingediend in de Kamer van volksvertegenwoordigers en een uitvloeisel van de discussies die destijds ruim aan bod waren gekomen in de toenmalige subcommissie Familierecht.
In de huidige legislatuur heeft de Senaatscommissie voor de Justitie de bespreking van de vele wetsvoorstellen van de diverse partijen over zorgouderschap aangevangen. Uit de discussie bleek dat de diverse invalshoeken en benaderingen bijzonder divergeren. De kans lijkt bijzonder klein dat één en ander op korte termijn tot concrete wetgevende resultaten leiden zal.
Daarom is het aangewezen de stap-voor-stap-aanpak te huldigen om zo al een deelproblematiek die specifiek en afgelijnd is te regelen welke anders onafgewerkt blijft in afwachting van een globale wettelijke aanpassing van het zorgouderschap.
Het opzet van dit wetsvoorstel past in deze strategie, met name de erkenning van het lesbisch meeouderschap door het in te schrijven in het Burgerlijk Wetboek. Op die manier willen wij alvast de juridische omkadering van het meemoederschap van lesbische vrouwen vereenvoudigen. Nu moet een meemoeder via de adoptieprocedure het kind waarvan haar echtgenote of samenwonende partner bevallen is, adopteren. Dit is een procedure die minstens een half jaar duurt (waardoor het kind aanvankelijk in het bevolkingsregister komt als een kind van een alleenstaande moeder), waarvoor de meemoeder twintig uren vorming dient te volgen, waarvoor de tussenkomst van het parket en de rechtbank vereist is, waaraan (vaak) een maatschappelijk onderzoek gekoppeld is, hetgeen de toestemming van de biologische moeder vergt en die bovendien niet kosteloos is.
Door het Burgerlijk Wetboek aan te passen op het vlak van de oorspronkelijke afstamming, kan het meemoederschap snel, eenvoudig en juridisch correct geregeld worden. Dit in het belang van het kind, dat zo direct de juridische bescherming geniet van zijn of haar beide ouders. Dergelijke aanpassing gebeurde overigens reeds in verschillende landen : onder meer Zweden, IJsland, Spanje, het Verenigd Koninkrijk, Québec, Zuid-Afrika, (verschillende staten van) Australië en (verschillende staten van) de Verenigde Staten. Ook Nederland werkt aan de invoering van zo'n oorspronkelijk ouderschap voor lesbische koppels.
Wij denken dat het zinvol is om bij de aanpassingen van het Burgerlijk Wetboek een onderscheid te maken tussen de situatie van gehuwde en ongehuwde lesbiennes, naar analogie van het onderscheid dat ook voor heteroseksuele relaties wordt gemaakt. Bovendien voorzien wij in ons voorstel in een oplossing voor biologische moeders die, bijvoorbeeld door een conflict of scheiding tijdens de zwangerschap of vlak na de geboorte, weigeren om in te stemmen met de erkenning door de meemoeder.
Daartoe stellen wij concreet voor een nieuw hoofdstuk IIbis in te voegen in titel VII van boek I van het Burgerlijk Wetboek, met als opschrift « Vaststelling van het lesbisch meemoederschap ».
Hierin worden wat betreft de gehuwde lesbiennes de bepalingen van de artikelen 315 en 318, § 4, in aangepaste vorm hernomen
Wat betreft ongehuwde lesbiennes wordt erin voorzien dat wanneer de afstamming slechts van moederszijde vaststaat, de meemoeder het kind kan erkennen als tweede ouder. Voor die erkenning hoeft dus geen biologische band te bestaan.
Wanneer de biologische moeder de erkenning door de meemoeder weigert, doet de rechtbank uitspraak in functie van het bestaan van een akkoord, al dan niet stilzwijgend, tussen de moeder en de meemoeder met betrekking tot de geboorte van het kind en het belang van het kind.
Wanneer twee vrouwen samen kiezen voor een kind, moeten zij hiervoor samen de verantwoordelijkheid dragen. De meemoeder mag zich na de geboorte niet aan haar verantwoordelijkheid onttrekken. Eventueel kan via de rechtbank haar ouderschap vastgesteld worden, of op zijn minst zou tegen haar een onderhoudsvordering ingesteld moeten kunnen worden. Omgekeerd kan ook de biologische moeder zich niet onttrekken aan haar engagement, door te weigeren dat de meemoeder ouder wordt van het kind (of door het kind te laten erkennen/adopteren door een derde (man of vrouw). Uiteraard kan de genetische band tussen kind en meemoeder geen beslissende factor zijn in het vaststellen van de afstammingsband met de meemoeder (zoals dat in artikel 329bis wel vereist wordt voor de vaststelling van het vaderschap). Het criterium van de genetische band dient dan ook vervangen te worden door dat van de overeenkomst tussen de moeder en de meemoeder (eventueel opgesteld met tussenkomst van het fertiliteitscentrum) waaruit blijkt dat de biologische moeder en de meemoeder samen beslist hebben een kind op de wereld te zetten. Dit is trouwens geen nieuwigheid : in de wet op de medisch begeleide voortplanting wordt het ouderschap van de wensouders ook volledig gebaseerd op de wil van de betrokkenen en niet op genetische banden.
Guy SWENNEN.
WETSVOORSTEL
Artikel 1
Deze wet regelt een aangelegenheid als bedoeld in artikel 78 van de Grondwet.
Art. 2
In titel VII van boek I van het Burgerlijk Wetboek wordt een hoofdstuk IIbis ingevoegd, met als opschrift « Vaststelling van het lesbisch meemoederschap », dat de artikelen 325bis en 325ter bevat, luidende :
« Art. 325bis. Het kind dat geboren is tijdens het huwelijk van twee vrouwen of binnen de 300 dagen na de ontbinding of nietigverklaring van dat huwelijk, heeft de echtgenote tot moeder.
De vordering tot betwisting van het vermoeden van meemoederschap is niet ontvankelijk als de echtgenote haar toestemming heeft gegeven tot kunstmatige inseminatie of tot een andere daad die de voortplanting tot doel had, tenzij de verwekking van het kind hiervan niet het gevolg kan zijn.
Art. 325ter. Staat de afstamming van het kind slechts langs moederszijde vast, kan de lesbische meemoeder het kind erkennen overeenkomstig artikel 319.
Indien de moeder evenwel geen toestemming verleent, doet de rechtbank, in afwijking van artikel 329bis, § 2, derde lid, uitspraak op basis van het al dan niet bestaan van een akkoord tussen de moeder en de meemoeder van het kind en alleszins in het belang van het kind. ».
21 januari 2010.
Guy SWENNEN.
4-1637/1
4-1637/1
Belgische Senaat
ZITTING 2009-2010
4 FEBRUARI 2010
Wetsvoorstel tot wijziging van het Burgerlijk Wetboek, ter regeling van de vaststelling van het lesbisch meemoederschap
(Ingediend door de heer Guy Swennen)
TOELICHTING
Wij leven in een snel evoluerende maatschappij. Waar tot diep in de vorige eeuw het huwelijk de dominante samenlevingsvorm was, is het belang van dit instituut langzaam maar zeker afgekalfd. Vandaag kennen we een enorme variëteit aan samenleefvormen : alleenstaanden, eenoudergezinnen, samenwonenden, al dan niet van hetzelfde geslacht, nieuw- en anderssamengestelde gezinnen, gehuwden, enz.
Het Burgerlijk Recht dat wij vandaag kennen is evenwel nog in belangrijke mate afgestemd op het klassieke gezin en beantwoordt bijgevolg niet aan de maatschappelijke realiteit. Dat is ten andere overduidelijk gebleken uit de hoorzittingen rond de openstelling van adoptie voor holebikoppels, wetswijziging die intussen in beide Kamers van het Parlement aangenomen is. Inzonderheid de problematiek van de zogenaamde zorgouder is daarbij uitvoerig toegelicht. Veelal staat die zorgouder, dit is de (al dan niet nieuwe) partner van de biologische ouder van het kind, inderdaad zo goed als rechteloos (ten aanzien van het kind) indien de biologische ouder overlijdt of indien tussen de partners problemen rijzen en/of een scheiding volgt. Maar het belangrijkste is uiteraard het recht van het kind op een blijvende volwaardige band met beide ouders, ook na de scheiding.
Naar Belgisch recht ontstaan of bestaan immers alleen rechten en plichten tussen kind en ouder indien er tussen beiden een afstammingsband is, behoudens het omgangsrecht dat kan bekomen worden op basis van het bewijs van een affectieve band, wat dan zo goed als automatisch een procedure vergt met onzekere afloop. Enkel de afstammingsband genereert dus per definitie rechten en plichten. Die band wordt vastgesteld bij de geboorte van het kind en berust ietwat schematisch voorgesteld op de biologische werkelijkheid : het kind stamt af van de moeder die het gebaard heeft (daarover kan nauwelijks betwisting bestaan) en de vader of man die de moeder bevrucht heeft (waarover al meer betwisting kan rijzen).
Bij nieuwsamengestelde gezinnen bestaat die afstammingsband met het kind niet ten aanzien van de nieuwe partner van de ouder. In die gezinnen staat de partner van de vader of moeder in de praktijk wel mee in voor de opvoeding van het kind en oefent in de praktijk mee het ouderlijk gezag uit. Hij of zij is dus letterlijk een « zorgende ouder ». Deze feitelijke situatie heeft echter geen juridische onderbouw. Als de partners uit elkaar gaan of de biologische ouder overlijdt, wordt de band tussen de meeouder en het kind letterlijk doorgeknipt. De meeouder kan geen rechten ten aanzien van het kind laten gelden (hoederecht, bezoekrecht, ...) en ook omgekeerd kan het kind geen rechten jegens de meeouder laten gelden (zoals bijvoorbeeld onderhoudsgeld).
Met die uitgangspunten heeft de indiener van huidig wetsvoorstel in het verleden een poging genomen om de positie van de meeouder, ook wel zorgouder genoemd, ongeacht diens geslacht of burgerlijke staat, in de wetgeving te verankeren. Daarvoor verwijzen wij naar de wetsvoorstellen S. 4-360/1 [wetsvoorstel houdende invoering van de wettelijke zorgouderschapsakte] en S. 4-359/1 [wetsvoorstel houdende invoering van basisbepalingen voor het zorgouderschap] van 6 november 2007.
Die voorstellen zijn een herneming van de voorstellen tijdens vorige zittingsperiode ingediend in de Kamer van volksvertegenwoordigers en een uitvloeisel van de discussies die destijds ruim aan bod waren gekomen in de toenmalige subcommissie Familierecht.
In de huidige legislatuur heeft de Senaatscommissie voor de Justitie de bespreking van de vele wetsvoorstellen van de diverse partijen over zorgouderschap aangevangen. Uit de discussie bleek dat de diverse invalshoeken en benaderingen bijzonder divergeren. De kans lijkt bijzonder klein dat één en ander op korte termijn tot concrete wetgevende resultaten leiden zal.
Daarom is het aangewezen de stap-voor-stap-aanpak te huldigen om zo al een deelproblematiek die specifiek en afgelijnd is te regelen welke anders onafgewerkt blijft in afwachting van een globale wettelijke aanpassing van het zorgouderschap.
Het opzet van dit wetsvoorstel past in deze strategie, met name de erkenning van het lesbisch meeouderschap door het in te schrijven in het Burgerlijk Wetboek. Op die manier willen wij alvast de juridische omkadering van het meemoederschap van lesbische vrouwen vereenvoudigen. Nu moet een meemoeder via de adoptieprocedure het kind waarvan haar echtgenote of samenwonende partner bevallen is, adopteren. Dit is een procedure die minstens een half jaar duurt (waardoor het kind aanvankelijk in het bevolkingsregister komt als een kind van een alleenstaande moeder), waarvoor de meemoeder twintig uren vorming dient te volgen, waarvoor de tussenkomst van het parket en de rechtbank vereist is, waaraan (vaak) een maatschappelijk onderzoek gekoppeld is, hetgeen de toestemming van de biologische moeder vergt en die bovendien niet kosteloos is.
Door het Burgerlijk Wetboek aan te passen op het vlak van de oorspronkelijke afstamming, kan het meemoederschap snel, eenvoudig en juridisch correct geregeld worden. Dit in het belang van het kind, dat zo direct de juridische bescherming geniet van zijn of haar beide ouders. Dergelijke aanpassing gebeurde overigens reeds in verschillende landen : onder meer Zweden, IJsland, Spanje, het Verenigd Koninkrijk, Québec, Zuid-Afrika, (verschillende staten van) Australië en (verschillende staten van) de Verenigde Staten. Ook Nederland werkt aan de invoering van zo'n oorspronkelijk ouderschap voor lesbische koppels.
Wij denken dat het zinvol is om bij de aanpassingen van het Burgerlijk Wetboek een onderscheid te maken tussen de situatie van gehuwde en ongehuwde lesbiennes, naar analogie van het onderscheid dat ook voor heteroseksuele relaties wordt gemaakt. Bovendien voorzien wij in ons voorstel in een oplossing voor biologische moeders die, bijvoorbeeld door een conflict of scheiding tijdens de zwangerschap of vlak na de geboorte, weigeren om in te stemmen met de erkenning door de meemoeder.
Daartoe stellen wij concreet voor een nieuw hoofdstuk IIbis in te voegen in titel VII van boek I van het Burgerlijk Wetboek, met als opschrift « Vaststelling van het lesbisch meemoederschap ».
Hierin worden wat betreft de gehuwde lesbiennes de bepalingen van de artikelen 315 en 318, § 4, in aangepaste vorm hernomen
Wat betreft ongehuwde lesbiennes wordt erin voorzien dat wanneer de afstamming slechts van moederszijde vaststaat, de meemoeder het kind kan erkennen als tweede ouder. Voor die erkenning hoeft dus geen biologische band te bestaan.
Wanneer de biologische moeder de erkenning door de meemoeder weigert, doet de rechtbank uitspraak in functie van het bestaan van een akkoord, al dan niet stilzwijgend, tussen de moeder en de meemoeder met betrekking tot de geboorte van het kind en het belang van het kind.
Wanneer twee vrouwen samen kiezen voor een kind, moeten zij hiervoor samen de verantwoordelijkheid dragen. De meemoeder mag zich na de geboorte niet aan haar verantwoordelijkheid onttrekken. Eventueel kan via de rechtbank haar ouderschap vastgesteld worden, of op zijn minst zou tegen haar een onderhoudsvordering ingesteld moeten kunnen worden. Omgekeerd kan ook de biologische moeder zich niet onttrekken aan haar engagement, door te weigeren dat de meemoeder ouder wordt van het kind (of door het kind te laten erkennen/adopteren door een derde (man of vrouw). Uiteraard kan de genetische band tussen kind en meemoeder geen beslissende factor zijn in het vaststellen van de afstammingsband met de meemoeder (zoals dat in artikel 329bis wel vereist wordt voor de vaststelling van het vaderschap). Het criterium van de genetische band dient dan ook vervangen te worden door dat van de overeenkomst tussen de moeder en de meemoeder (eventueel opgesteld met tussenkomst van het fertiliteitscentrum) waaruit blijkt dat de biologische moeder en de meemoeder samen beslist hebben een kind op de wereld te zetten. Dit is trouwens geen nieuwigheid : in de wet op de medisch begeleide voortplanting wordt het ouderschap van de wensouders ook volledig gebaseerd op de wil van de betrokkenen en niet op genetische banden.
Guy SWENNEN.
WETSVOORSTEL
Artikel 1
Deze wet regelt een aangelegenheid als bedoeld in artikel 78 van de Grondwet.
Art. 2
In titel VII van boek I van het Burgerlijk Wetboek wordt een hoofdstuk IIbis ingevoegd, met als opschrift « Vaststelling van het lesbisch meemoederschap », dat de artikelen 325bis en 325ter bevat, luidende :
« Art. 325bis. Het kind dat geboren is tijdens het huwelijk van twee vrouwen of binnen de 300 dagen na de ontbinding of nietigverklaring van dat huwelijk, heeft de echtgenote tot moeder.
De vordering tot betwisting van het vermoeden van meemoederschap is niet ontvankelijk als de echtgenote haar toestemming heeft gegeven tot kunstmatige inseminatie of tot een andere daad die de voortplanting tot doel had, tenzij de verwekking van het kind hiervan niet het gevolg kan zijn.
Art. 325ter. Staat de afstamming van het kind slechts langs moederszijde vast, kan de lesbische meemoeder het kind erkennen overeenkomstig artikel 319.
Indien de moeder evenwel geen toestemming verleent, doet de rechtbank, in afwijking van artikel 329bis, § 2, derde lid, uitspraak op basis van het al dan niet bestaan van een akkoord tussen de moeder en de meemoeder van het kind en alleszins in het belang van het kind. ».
21 januari 2010.
Guy SWENNEN.
vrijdag 7 mei 2010
Wetsvoorstel ouderschapsverlof
Eén van de verzuchtingen is vaak het ontbreken van het ouderschapsverlof. Hiermee wordt dan een gelijkaardig verlof als het vaderschapsverlof bedoeld en die 10 dagen omvat. Vanwege de link aan de afstamming was dit niet eenvoudig op te lossen en zijn er verschillende wetsvoorstellen geweest van verschillende partijen die het niet haalden. Groen!, Ecolo, CD&V, Open Vld, MR, PS en CDH hebben nu samengewerkt omtrent deze voorstellen en hebben op 8 maart 2010 een nieuw voorstel rond ouderschapsverlof in het parlement gebracht via Sonja Becq (2464/001) http://www.dekamer.be/ waar je het wetsvoorstel terugvindt.
Geen topprioriteit meer voor clandestiene moeders, maar evengoed door ons ondersteund vanuit het standpunt gelijke kansen, we zijn natuurlijk uiterst solidair met het vrouwengezin. Zo zijn we stap voor stap op weg naar meer juridische gelijkheid en is politieke samenwerking zeker ook geen utopie.
Eén van de verzuchtingen is vaak het ontbreken van het ouderschapsverlof. Hiermee wordt dan een gelijkaardig verlof als het vaderschapsverlof bedoeld en die 10 dagen omvat. Vanwege de link aan de afstamming was dit niet eenvoudig op te lossen en zijn er verschillende wetsvoorstellen geweest van verschillende partijen die het niet haalden. Groen!, Ecolo, CD&V, Open Vld, MR, PS en CDH hebben nu samengewerkt omtrent deze voorstellen en hebben op 8 maart 2010 een nieuw voorstel rond ouderschapsverlof in het parlement gebracht via Sonja Becq (2464/001) http://www.dekamer.be/ waar je het wetsvoorstel terugvindt.
Geen topprioriteit meer voor clandestiene moeders, maar evengoed door ons ondersteund vanuit het standpunt gelijke kansen, we zijn natuurlijk uiterst solidair met het vrouwengezin. Zo zijn we stap voor stap op weg naar meer juridische gelijkheid en is politieke samenwerking zeker ook geen utopie.
maandag 26 april 2010
woensdag 14 april 2010
In een lesbisch gezin domineert enkel de biologische moeder, zelfs het hoger belang van het kind is daaraan ondergeschikt.
Er is nog steeds geen wettige status voor de meemoeder, in de verste verte is er nog geen sprake van juridisch ouderschap. We zijn enkel “virtueel gerechtigden op een persoonlijk contact”.
In een recent vonnis (2010) van een clandestiene moeder neemt de rechtbank kennis van de gezamenlijke overeenkomsten, de feitelijke gezinsbanden, het opnemen van de meemoeder van de ouderrol in een kerngezin, de affectieve samenwoning, de aanvankelijke toestemming tot adoptie, de positieve maatschappelijke onderzoeken en het belang dat het kind hecht aan de relatie met zijn mama’s via het horen van het kind.
Geen vuiltje aan de lucht en toch wordt ieder recht op ouderschap ontzegd. We zijn maar “derden” ondanks vele jaren verzorging, koestering, bescherming en opvoeding. Nu ineens mogen we niet “interfereren in het juridisch ouderschap”.
De overeenkomst van bijna gelijk verblijf wordt zo met de grond gelijk gemaakt. De feitelijke, sociale situatie wordt zo weggegomd. Dit is geen echte verantwoording geven, noch eerbied voor het privé- en gezinsleven van iedere betrokkene.
Voor het kind is er geen bescherming van het feitelijke, reële gezinsleven. Het wordt buiten de gezinsomgeving gehouden, de “echte” ouder kan het kind eenvoudig onttrekken, onthechten en vervreemden (lees ook: ontvoeren, inpalmen en wijsmaken dat ze van de rechter geen 2 mama’s mag hebben en dat ze nu moet kiezen en er met niemand over mag praten!). Een ongelooflijk trauma voor een jong kind en wat een stress en angst die ooit zijn tol zal eisen! Voor dergelijke praktijken wordt de bio-ouder zelfs niet op de vingers getikt. De rechter merkt fijntjes op dat door het toekennen van een ruim omgangsrecht het kind zal opgezadeld worden met een loyaliteitsconflict (t.o.v. de echte moeder!). De moeder besliste immers voor zichzelf én haar kind om het verleden (en ja, ook toekomst) te “deleten”.
De rechter heeft duidelijk begrepen dat het kind de tekst had gerepeteerd of minstens een souffleur had, ook al wordt dit verwoordt als “goed nagedacht”. Het recht van het kind om zich uit te drukken is zo dus eigenlijk ook onvoldoende gewaarborgd.
Maar ja, de ouderrol heette ook maar een rol en het stuk is afgelopen vlg. de rechter. Het Openbaar Ministerie en de Justitieassistent toonden veel inzicht, doorzicht en alle begrip in deze specifieke gezinssituatie. De rechter heeft zich echter beperkt tot art. 375 bis. De rechten van het kind (gezinsleven, identiteit, recht op ouders, bescherming) zijn niet aan bod gekomen.
Het effect hiervan op de leefsituatie, de rechten van het kind werden niet ingeschat. Het kind wordt zo indirect gediscrimineerd en het wordt een ouder afgepakt. Enkel omdat er nu geen juridische ouderschapsbescherming is. We gaven wel het recht om te leven maar niet om in deze setting te overleven. De overheid (wetgever) ondersteunt dit ouderschap niet en beslist in de plaats! Is dit subsidiair? Niet de relatie of de aard ervan moet centraal staan, dit hoort het kind zelf te zijn. Amper 15 % omgangsrecht is de appreciatie van “het belang van het kind” door de rechtbank. We mogen wel trouwen en aan medisch begeleide voortplanting doen, adoptiecursussen enzovoort…. maar gezin, familie en ouderschap daar doen wij (juridisch beschouwd) niet aan mee.
Wat is een gezin? Gezin is de term voor alle samenwerkingsvormen die een herkenbare sociale eenheid op microniveau vormen, met al dan niet verwante personen die duurzame en affectieve banden hebben en elkaar onderling steun en verzorging verlenen
Wanneer ben je een familie? Familie is de groep personen waarmee men direct of indirect door middel van één of meer ouder-kind-relaties is verbonden.
Er is nog steeds geen wettige status voor de meemoeder, in de verste verte is er nog geen sprake van juridisch ouderschap. We zijn enkel “virtueel gerechtigden op een persoonlijk contact”.
In een recent vonnis (2010) van een clandestiene moeder neemt de rechtbank kennis van de gezamenlijke overeenkomsten, de feitelijke gezinsbanden, het opnemen van de meemoeder van de ouderrol in een kerngezin, de affectieve samenwoning, de aanvankelijke toestemming tot adoptie, de positieve maatschappelijke onderzoeken en het belang dat het kind hecht aan de relatie met zijn mama’s via het horen van het kind.
Geen vuiltje aan de lucht en toch wordt ieder recht op ouderschap ontzegd. We zijn maar “derden” ondanks vele jaren verzorging, koestering, bescherming en opvoeding. Nu ineens mogen we niet “interfereren in het juridisch ouderschap”.
De overeenkomst van bijna gelijk verblijf wordt zo met de grond gelijk gemaakt. De feitelijke, sociale situatie wordt zo weggegomd. Dit is geen echte verantwoording geven, noch eerbied voor het privé- en gezinsleven van iedere betrokkene.
Voor het kind is er geen bescherming van het feitelijke, reële gezinsleven. Het wordt buiten de gezinsomgeving gehouden, de “echte” ouder kan het kind eenvoudig onttrekken, onthechten en vervreemden (lees ook: ontvoeren, inpalmen en wijsmaken dat ze van de rechter geen 2 mama’s mag hebben en dat ze nu moet kiezen en er met niemand over mag praten!). Een ongelooflijk trauma voor een jong kind en wat een stress en angst die ooit zijn tol zal eisen! Voor dergelijke praktijken wordt de bio-ouder zelfs niet op de vingers getikt. De rechter merkt fijntjes op dat door het toekennen van een ruim omgangsrecht het kind zal opgezadeld worden met een loyaliteitsconflict (t.o.v. de echte moeder!). De moeder besliste immers voor zichzelf én haar kind om het verleden (en ja, ook toekomst) te “deleten”.
De rechter heeft duidelijk begrepen dat het kind de tekst had gerepeteerd of minstens een souffleur had, ook al wordt dit verwoordt als “goed nagedacht”. Het recht van het kind om zich uit te drukken is zo dus eigenlijk ook onvoldoende gewaarborgd.
Maar ja, de ouderrol heette ook maar een rol en het stuk is afgelopen vlg. de rechter. Het Openbaar Ministerie en de Justitieassistent toonden veel inzicht, doorzicht en alle begrip in deze specifieke gezinssituatie. De rechter heeft zich echter beperkt tot art. 375 bis. De rechten van het kind (gezinsleven, identiteit, recht op ouders, bescherming) zijn niet aan bod gekomen.
Het effect hiervan op de leefsituatie, de rechten van het kind werden niet ingeschat. Het kind wordt zo indirect gediscrimineerd en het wordt een ouder afgepakt. Enkel omdat er nu geen juridische ouderschapsbescherming is. We gaven wel het recht om te leven maar niet om in deze setting te overleven. De overheid (wetgever) ondersteunt dit ouderschap niet en beslist in de plaats! Is dit subsidiair? Niet de relatie of de aard ervan moet centraal staan, dit hoort het kind zelf te zijn. Amper 15 % omgangsrecht is de appreciatie van “het belang van het kind” door de rechtbank. We mogen wel trouwen en aan medisch begeleide voortplanting doen, adoptiecursussen enzovoort…. maar gezin, familie en ouderschap daar doen wij (juridisch beschouwd) niet aan mee.
Wat is een gezin? Gezin is de term voor alle samenwerkingsvormen die een herkenbare sociale eenheid op microniveau vormen, met al dan niet verwante personen die duurzame en affectieve banden hebben en elkaar onderling steun en verzorging verlenen
Wanneer ben je een familie? Familie is de groep personen waarmee men direct of indirect door middel van één of meer ouder-kind-relaties is verbonden.
woensdag 24 maart 2010
çavaria tie op een thema.....
't Kwadraat nodigt iedereen uit op een praatavond
op 19.04.10 Info-avond: Nieuw samengestelde gezinnen.
Een praatavond met deskundigen over nieuw samen gestelde gezinnen.
Alles is mogelijk: gescheiden moeders met een nieuwe lesbische liefde, je bent al homo zolang je je kan herinneren maar plots blijkt die nieuwe vlam ook nog kinderen te hebben uit een heterohuwelijk,... Meer info via 'tKwadraat Inkom: 5€ per persoon
19u45-22u, Het Roze Huis, Draakplaats 1, 2018 Antwerpen
't Kwadraat nodigt iedereen uit op een praatavond
op 19.04.10 Info-avond: Nieuw samengestelde gezinnen.
Een praatavond met deskundigen over nieuw samen gestelde gezinnen.
Alles is mogelijk: gescheiden moeders met een nieuwe lesbische liefde, je bent al homo zolang je je kan herinneren maar plots blijkt die nieuwe vlam ook nog kinderen te hebben uit een heterohuwelijk,... Meer info via 'tKwadraat Inkom: 5€ per persoon
19u45-22u, Het Roze Huis, Draakplaats 1, 2018 Antwerpen
zaterdag 9 januari 2010
VOORSTEL VAN WET
Zoals aangekondigd door Jean-Jacques De Gucht tijdens Peeters & Pichal over de Clandestiene moeders heeft het wetsvoorstel al vorm gekregen. Binnen dit wetsvoorstel is het aanvaarden van het moederschap binnen een lesbische relatie mogelijk vanaf de geboorte! Inmiddels hebben we ons als clandestiene moeders gebogen over de details en alle mogelijke scenario's de revue laten passeren die we kennen binnen onze ervaringen. Deze aanvullingen worden volgende week in een ronde tafelgesprek met de betrokken senatoren en verschillende actoren zoals de holebifederatie toegelicht. We hebben opnieuw de hulp van enkele advocaten die deze materie goed beheersen. We hopen op een doorbraak na een jarenlang gevecht om recht! Heb je nog input, wil je het nu al weten? mail gerust!
Zoals aangekondigd door Jean-Jacques De Gucht tijdens Peeters & Pichal over de Clandestiene moeders heeft het wetsvoorstel al vorm gekregen. Binnen dit wetsvoorstel is het aanvaarden van het moederschap binnen een lesbische relatie mogelijk vanaf de geboorte! Inmiddels hebben we ons als clandestiene moeders gebogen over de details en alle mogelijke scenario's de revue laten passeren die we kennen binnen onze ervaringen. Deze aanvullingen worden volgende week in een ronde tafelgesprek met de betrokken senatoren en verschillende actoren zoals de holebifederatie toegelicht. We hebben opnieuw de hulp van enkele advocaten die deze materie goed beheersen. We hopen op een doorbraak na een jarenlang gevecht om recht! Heb je nog input, wil je het nu al weten? mail gerust!
vrijdag 1 januari 2010
Het beste moet nog komen.......in 2010.
Gelukkig nieuwjaar...... voor de moeders, hun kinderen, al diegenen die onze zaak mee steunen in de groepen, de groep advocaten en specialisten die ons bijstaan, de individuele politici van verschillende partijen die ons een hart onder de riem steken, de familie van de moeders die voor hen opkomen, de vrienden die onze zaak ondersteunen .......bedankt!
Mijlpaaltjes waren zeker het artikel in Zizo, Peeters & Pichal, de L-day, het mamamamagazine, we willen in 2010 nog meer van dat, maar vooral aanpassing van de wetgeving.
Voor ons moet dit wel een jaar worden met veel veranderingen. Wat oogst hier en daar van hetgeen we zonder ophouden gezaaid hebben. We worden zeker gehoord en vaak ook begrepen. Dit doet voor velen goed maar is natuurlijk niet genoeg. De kinderen zijn door velen van hun oorspronkelijke moeders nooit meer teruggezien, hoe kunnen we stoppen met onze actie? De rechteloosheid van de kinderen hierin maken duidelijk dat ondanks internationale en europese verdragen er geen zekerheden bestaan. De welwillendheid en inzicht van de rechterlijke macht is immers ingeperkt door het ontbreken van wetgeving omtrent lesbisch ouderschap.
Deze stap zou minstens gezet moeten kunnen worden dit jaar. Er zijn tenminste in januari al afspraken hangende. Er is een ronde tafel in het vooruitzicht om een wetsontwerp onder de loupe te nemen. We zullen er binnenkort eens op inzoomen via de blogspot om het wereldkundig te maken. Gezondheid! Op het nieuwe jaar... en op een nieuwe wet!
Gelukkig nieuwjaar...... voor de moeders, hun kinderen, al diegenen die onze zaak mee steunen in de groepen, de groep advocaten en specialisten die ons bijstaan, de individuele politici van verschillende partijen die ons een hart onder de riem steken, de familie van de moeders die voor hen opkomen, de vrienden die onze zaak ondersteunen .......bedankt!
Mijlpaaltjes waren zeker het artikel in Zizo, Peeters & Pichal, de L-day, het mamamamagazine, we willen in 2010 nog meer van dat, maar vooral aanpassing van de wetgeving.
Voor ons moet dit wel een jaar worden met veel veranderingen. Wat oogst hier en daar van hetgeen we zonder ophouden gezaaid hebben. We worden zeker gehoord en vaak ook begrepen. Dit doet voor velen goed maar is natuurlijk niet genoeg. De kinderen zijn door velen van hun oorspronkelijke moeders nooit meer teruggezien, hoe kunnen we stoppen met onze actie? De rechteloosheid van de kinderen hierin maken duidelijk dat ondanks internationale en europese verdragen er geen zekerheden bestaan. De welwillendheid en inzicht van de rechterlijke macht is immers ingeperkt door het ontbreken van wetgeving omtrent lesbisch ouderschap.
Deze stap zou minstens gezet moeten kunnen worden dit jaar. Er zijn tenminste in januari al afspraken hangende. Er is een ronde tafel in het vooruitzicht om een wetsontwerp onder de loupe te nemen. We zullen er binnenkort eens op inzoomen via de blogspot om het wereldkundig te maken. Gezondheid! Op het nieuwe jaar... en op een nieuwe wet!
Abonneren op:
Posts (Atom)
Posts
