Wat wil een clandestiene moeder nu eigenlijk?
In het Nekkersdal te Brussel gaven we vandaag onderstaande tekst ter inspiratie voor een mogelijk wetsvoorstel.
De aanwezige politici waren Jan Roegiers sp.a, Bruno De Lille Groen!, Piet De Bruyn, woordvoerder minister Muyters N-VA, Sonja Becq CD&V, senator Elke Tindemans CD&V en Ilona De Coster parlementair medewerkster.
Sven Pichal was de moderator. De politici zijn wel degelijk allen met deze thematiek bezig en soms zelfs individueel betrokken. Er werden standpunten geuit over ouderschap bij vrouwen, mannen, buitenlandse /binnenlandse adoptie en de problematiek rond de huidige knelpunten waaronder regularisatie zoals bij de clandestiene moeders.
Het werd zowaar een ronde tafelgesprek met veel interactie en hopelijk veel gevolg na de verkiezingen!

Wat wil een clandestiene moeder nu eigenlijk?
…dat iedere meemoeder vanaf het begin ouderlijke rechten heeft
en dat onze kinderen recht op verzorging en bescherming hebben!

Daarom zijn er nu politici met lef nodig die via wetgeving de voorwaarden en procedures kunnen preciseren voor het waarborgen van dit basisrecht.

het kind een wettige status geven vanaf de geboorte binnen het vrouwengezin, met twee ouders in plaats van het huidige éénoudergezin. Indien er een ouderschapsproject, ouderschapsplan is dient dit om de intenties weer te geven van betrokkenen (bekende donor inbegrepen). Bij KID kan de weerslag van het onderzoek onderdeel uitmaken van dit plan. Het ouderlijk gezag dient in te gaan ten laatste bij de geboorte of de aangifte ervan. Dit kan van rechtswege zijn of via aangifte. Het voorwaardelijk traject via adoptie wat tijdsrovend is, duur voor overheden, justitie en betrokkenen kan behouden blijven als alternatief. Iedere meemoeder vervult immers nu voorlopig, te clandestien, haar rol tot het vonnis van de jeugdrechter valt.

onbetwistbaar ouderschap, de rechten en plichten (zorg, onderhoud, bescherming, erfrecht enz.) zijn bindend voor de wens- of meemoeder die aan de basis ligt van de verwekking, die ze genetisch niet kan bewijzen. Vanwege de samenwoningsvereiste kunnen enkel nieuwe relaties de kans nemen om te adopteren, of zelfs vaderschap erkennen. De huidige rechten zijn die van derden naar analogie met de rechten van grootouders, een juridisch statuut als meemoeder of juridische moeder (vs geboortemoeder) moet de sociale werkelijkheid beter benaderen. Het recht op een gezinsleven garanderen (voor moeders én kinderen). Latere relaties van de ex-partners dienen ook een plaats te krijgen in hun zorgende rol als zorgfiguur (geen zorgouder), de affectieve band is daar immers ook van toepassing.

ouderschapsplan is een voorakkoord die alle factoren van betekenis in de prenatale fase herneemt. Deze bedoelingen kunnen via dit akkoord getraceerd worden indien er scheiding plaatsvindt. Dit akkoord is het vertrekpunt en dient als zodanig gewettigd te kunnen worden.

de rechter moet het akkoord van ouders volgen, geen traditionele rollenpatronen, geen eigen vooroordelen toelaten, geen eigen interpretatie van het belang. De interpretatie van 375 bis en het interfereren met de ouderlijke rechten zorgen voor een willekeur. Geen waardeoordeel, naar analogie met hetero, behalve in bewijsbaar nadeel van het kind.

omgangsrecht moet altijd gewaarborgd zijn, het recht op persoonlijk contact moet een eigen recht van het kind zijn en zelfs primeren op de verstandhouding van de ex-partners. Het kind moet centraal staan in alle relaties. Het weigeren van contact, omgang in hetero scheidingszaken per jaar leidt tot duizenden gevallen van vervreemding per jaar én tot de vraag naar snelrecht en bemiddeling omdat dit conflictversterkend werkt. Hoeveel te meer bij vrouwen met een zwakkere rechtspositie?

gelijke behandeling en gelijke rechten voor kinderen in vrouwengezinnen. Gelijke criteria dus verblijfsco-ouderschap. De ongelijkheid tussen lesbische moeders, meemoeders van “voor en na de wet stiefouderadoptie in 2006” dient uitgewist te worden via regularisatie. Het” niet samenwonen, niet lang genoeg samenwonen, niet meer samenwonen” is actueel een uitsluitinggrond voor adoptie. Bij de erkenningpiste dient die “wilsovereenstemming vanaf het begin” ook om die erkenning te regulariseren via de rechter. Voor het kind, de biologische moeder zowel als de meemoeder is er zo blijvend ouderschap.

De rechten van het kind dienen gerespecteerd worden, dit is ook een taak van de staat (art.3.2 IVRK)Het Verdrag van Den Haag art. 13 bis tegen vervreemding. BW art. 319§3 IVRK art. 5 Artikel 11 van de Grondwet.